چگونه درخت به بكاريم؟
طبق نظر و تحقيقات مهندسين نهالستان آلفا نهال :درخت به از خانواده سيب است و به شكل درختچه رشد مي كند. ميوه به از نوع گلسرخ هاست و اولين بار در جنوب اروپا و آسياي صغير ديده شده است. به نسبت سيب و گلابي مقاومت كمتري در برابر سرما دارد و سرماي بيشتر از 100 تا 400 ساعت مي تواند به جوانه هاي اين ميوه آسيب بزند. درخت به پس از چهار تا پنج سال ميوه مي دهند و اين باروري تا حدود چهل يا پنجاه سال ادامه خواهد داشت. درخت به خودبارور است.
به ميوه اي بسيار مفيد و حاوي كربوهيدرات ها، فيبر، چربي، پروتئين، ويتامين B1 (تيامين)، ويتامين B2 (ريبوفلاوين)، ويتامين B3 (نياسين)، ويتامين B5، ويتامين B6، ويتامين B9 (اسيد فوليك)، ويتامين C، كلسيم، آهن، منيزيم، فسفر، پتاسيم، سديم و روي مي باشد.
انواع به و درخت به
ميوه به نيز مانند بسياري از انواع ميوه، گونههاي مختلفي دارد؛ از اين ميان مي توان به موارد زير اشاره كرد؛
به اصفهان؛ شكل بيضي دارد و از انواع پربار است، از سال دوم به بار مينشيند و نسبتاً به كمآبي و سرما نسبتاً مقاومت دارد.
به آذربايجان؛ اين نوع نيز از گونههاي پربار است و طعمي ترش و آبدار دارد. شكل اين به، گرد است. براي كاشت در مناطق سردتر مناسب است و مقاومت خوبي در برابر سرما و خشكي دارد.
به شاهرود؛ اين گونه طعم شيرين تر و كم آب تر دارد و نسبت به گونه هاي قبلي كوچكتر است.
به آناناسي؛ اين گونه شكلي كشيدهتر و رنگ سبز دارد و شبيه به گلابي بوده و خاستگاه آن منطقه بالكان است.
درخت به آمريكايي؛ اين گونه همانطور كه از نامش پيداست خاستگاهش آمريكا بوده و گونهاي اصلاح نژاد شده است. شكل گردي داشته و گونهاي بسيار پربار است.
به ليمو؛ اين نوع داراي عطر خاصي است كه بسيار معطر بوده و از برگهاي آن به عنوان دمنوش استفاده ميشود و امكان پرورش در گلدان را نيز دارد.
به ايتاليايي؛ خاستگاه اين به ايتاليا بوده، ميوه آن درشت، سنگين و پربار است.
به قرمز؛ اين نوع به با رنگ قرمز خود متمايز است. خاستگاه آن ايتاليا بوده و مقاومت خوبي نسبت به خشكي داشته و صرفه اقتصادي دارد.
https://alphanahal.ir/خريد-نهال/
انواع كاشت نهال به چيست:
درخت به با نام علمي« Cydonia oblonga» با ارتفاع متوسط خود، عموماً از سال سوم يا چهارم كاشت ميوه ميدهد و براي كاشت نهال به، روشهاي مختلفي وجود دارد كه با اتخاذ اين روشها و رعايت شرايط و نكاتي كه در بالا به آن اشاره شد و در ادامه به آنها پرداخته خواهد شد، مي توانيم درخت به بالغ و باروري داشته باشيم. جهت كاشت به كه برگها و ميوه هاي كركي دارد، مي توان از روشهاي مختلفي مانند؛ كاشت بذر، قلمه زدن، پاجوش درخت به، پيوند زدن و خواباندن بهره مند شد.
درخت به را مانند اكثر درختان ديگر مي توان از راه هاي گوناگوني نظير قلمه، پاجوش، پيوند وخوابانيدن ازدياد بخشيد. پيوند هايي كه براي به مناسب تر است به ترتيب شكمي و اسكنه اي است. قلمه هاي خشبي و نيمه خشبي نيز براي قرمه زدن درخت به مناسب است. لازم به ذكر است كه بايد قلمه هاي خشبي را در اواخر پاييز تا اوايل زمستان به اندازه 25 سانتي متر و قلمه هاي نيمه خشبي را بايد اواسط تابستان تا اوايل پاييز به اندازه 15-12 سانتي متر تهيه كرد. بهتر است درختان به را با فاصله پنج تا شش متر از يكديگر بكاريد
نكته: بايد در انتهاي قلمه نيمه خشبي سه تا چهار برگ باقي بماند.
كاشت بذر به:
براي پرورش درخت به از طريق بذر، نياز است كه دانههاي به را از داخل ميوه آن خارج ساخته، آنها را شسته تا ذرات گوشت ميوه روي دانهها باقي نماند، سپس در جايي خنك به مدت يك يا دو روز قرار داده تا خشك شوند. آنگاه داخل يك كيسه نايلوني، مانند زيپ كيپ را تا ¾ از ماسه مرطوب يا خزه اسفنجي تميز پر كرده و دانهها را در آن بگذاريد و درب كيسه را بسته و كيسه را به مدت تقريباً 3 ماه در يخچال قرار دهيد.
بعد از اين مدت 1 يا 2 دانه را در يك گلدان با خاك مخلوط كاشته و گلدان را كنار پنجره خود قرار دهيد. به ياد داشته باشيد دانه هاي به بايد در عمق يك سانتيمتر از سطح خاك گلدان كاشته شوند. هنگامي كه دانهها جوانه زد و رشد كرد و داراي دو برگ شد، زمان آن رسيده است كه گياهان كوچك را به داخل خاك باغچه يا باغ منتقل نماييد.
https://alphanahal.ir/quince-seedlings/
كاشت از طريق قلمه زدن:
قلمه زدن؛ روشي ديگر براي كاشت درخت به، استفاده از روش قلمهزدن است. به اين صورت كه مي توان از دو نوع قلمه چوبي و قلمه نيمهچوبي استفاده كرد. قلمهها بايد بدون برگ باشند و زمان گرفتن قلمه چوبي در آواخر پاييز و اوايل زمستان است و زمان گرفتن قلمه نيمهچوبي، از اواخر تابستان تا اوايل پاييز است.
در هنگام گرفتن قلمه بايد دقت كنيد كه از زير گرهاي كه روي ساقه است، برش بزنيد و در انتهاي قلمه مي توانيد قسمتي از پوست را جدا كنيد كه سرعت ريشهزايي افزايش يابد. قلمهها را در گلداني كه دو قسمت شن و يك قسمت خاك برگ دارد كاشته و بايد هميشه سطح خاك رطوبت داشته باشد.
همچنين مي توانيد از هورمونهاي ريشه زايي قبل كشت نيز استفاده كنيد و روي گلدان قلمه را جهت حفظ رطوبت با نايلون بپوشانيد. گلدان حاوي قلمه را ميبايست دور از نور مستقيم خورشيد به مدت 2 تا 3 ماه نگهداري كرد تا قلمهها ريشه دار شده و آماده كاشت در باغ و باغچه شوند.
كاشت درخت به از طريق پيوند زدن:
پيوند زدن؛ پيوند نيز روش ديگري است كه براي داشتن يك درخت به استفاده ميشود. نياز به يك گياه پايه و پيوند گرفته شده از يك درخت به است كه داراي شرايط و ميوه مناسب و با كيفيت باشد. با استفاده از روشهاي انجام پيوند، محل برش ساقه پيوندي را آماده كرده و بر روي پايه مورد نظر قرار ميدهيم.
قطر پيوند و پايه بايد يكسان بوده و با ايجاد برشهايي هر دو كاملاً يكديگر را پوشانده و روي هم قرار بگيرند. روشهاي پيوند زدن مختلفي را مي توان به كار بست، به عنوان مثال از يك درخت بالغ با قدرت باروري بالا مي توان با روش پيوند زبانهاي، پيوندي را روي پايه مورد نظر قرار داد. به عنوان مثال، پايه زالزالك يكي از پايههاي مناسب براي پيوند درخت به است.
خواباندن؛ در اينجا نيز مانند استفاده از طريق خواباندن در گياهان ديگر، مي توان قسمتي از يكي از شاخههاي بلند را در حاليكه به درخت وصل است، زير خاك قرار داد. در اين وضعيت شاخه خوابانده شده در مجاورت با رطوبت خاك ريشه ميزند و بعد از اينكه از ريشه زدن آن شاخه مطمئن شديم، شاخه را از درخت اصلي جدا ميكنيم.
راهنماي كاشت نهال به
دما: كاشت نهال به عمدتا در مناطقي با آب و هواي معتدل و سرد انجام مي شود ، نهال به بايد در دماي پايين زير 7 درجه سانتيگراد به مدت 100 تا 400 ساعت نگهداري شوند تا رشد كنند. در تابستان ، درختان براي رسيدن به رشد مطلوب به تابستانهاي نسبتاً گرم نياز دارند.
نور: يك نهال به براي رشد به نور خورشيد كافي احتياج دارد اگر مقدار مناسبي از نور خورشيد را بدست آورد ، رشد خوبي خواهد داشت. هنگام كاشت نهال ، محافظت از درختان در برابر بادهاي شديد را مد نظر قرار دهيد ، زيرا بادهاي شديد باعث كاهش عملكرد درختان مي شود.
هرس: نهال به هرس مداوم زياد احتياج نداريد اما مي توانيد شاخه ها را اصلاح كنيد تا برگ هاي بهتري ايجاد شود.
انواع هرس و هرس درخت به
در هرس گياهان و درختان انواع مختلف هرس ريشه، هرس شاخه و هرس ميوه و برگهاي مختلف انجام ميشود. در هرس شاخههاي يك درخت انواع هرسهاي زير برشمرده ميشود:
هرس جامي
هرس هرمي
هرس شلجمي
هرس كوردون
آنچه مسلم است، هرس به سلامت، طول عمر و قدرت رشد و باروري درخت كمك ميكند و باعث از بين رفتن شاخههاي زايد و دفع آفات و بيماريها ميگردد. البته درخت به، در سالهاي ابتدايي نياز چنداني به هرس نداشته و در سالهاي ديگر نيز صرف جدا كردن شاخههاي شكسته و مرده نياز به هرس برطرف ميشود. البته در مواردي كه شاخهها در هم تنيده ميشوند و برداشت ميوهها را سخت ميكنند، يا ميوهها ريز ميشوند، مي توان برخي شاخههاي اضافي را هرس كرد.
هرس درخت به
درختان جوان به گفته برخي از پرورش دهندگان در 5-3 سال اوليه زندگي خود نيازي به هرس ندارند. مگر حذف پاچوشهايي كه از كنار تنه اصلي گياه و در كنار پايه اصلي درختان ازخاك مي رويد. اين عمل در تمامي طي زندگي درخت به بايد انجام شود. زيرا پاجوشها تنها انرژي گياه مادري را مصرف كرده و فايده ديگري ندارند. بعد از آن نيز هرس اين گياه شامل قطع ساقه ها و شاخه هايي است كه شكسته و آسيب ديده هستند و يا اينكه با رشد در جهت نامناسب ، مزاحم رشد ساير شاخه ها مي شوند و زمان مناسب هرس نيز در اواخر زمستان است.
براي كوتاه كردن شاخه هايي كه مزاحم رشد سايرين شده اند و يا رو به مركز گياه ردد كرده اند بايد به گونه اي عمل كرد و كه حداكثر حدود يك سوم طول شاخه كوتاه شود و دو سوم آن باقي بماند. در هرس اين درخت اصلا نبايد زياده روي كرد. چون گلها و شكوفه هاي درختان به بر روي ساقه هاي حاصل از فصل رشد جديد شكل ميگيرند. يعني در بهار ابتدا مقداري رشد ساقه جديد شكل ميگيرد و گلها روي همين شاخه ها پديدار مي شوند. به همين دليل اگر در كوتاه و يا قطع كردن ساقه ها و شاخه هاي اين درختان زياده روي كنيم، از تعداد ساقه هايي كه در فصل بهار خواهند روييد كم مي شود. و به همين دليل شكل گيري ميوه ها نيز كاهش خواهد يافت. با اين وجود و البته در مورد درختان به كه بالغ و بزرگ هستند و چندين سال است كه ميوه دهي دارند ميتوان نسبت به حذف تدريجي يك ساقه مسن كه ميوه دهي چنداني ندارد اقدام كرد تا انرژي گياه صرف رشد ساير ساقه ها شود.
ازطرفي اگر تعداد ميوه هاي شكل گرفته زياد باشد بايد در مراحل اوليه رشد ميوه ها تعدادي از آنها را حذف كرد و به اصطلاح تنك كرد تا رشد و بزرگ شدن ميوه هاي باقيمانده به خوبي انجام گيرد. اين كار را مي توان 2-1 هفته بعد از اينكه گلبرگهاي گلها ريزش كردند انجام داد و نسبت به كم كردن تعداد ميوه ها اقدام كرد. البته باز هم يادآوري مي كنم اين كار در صورتي ضرورت دارد كه تعداد ميوه هاي شكل گرفته زياد باشد و ميوه ها فضاي كافي براي رشد و بزرگ شدن نداشته باشند.
آفات و بيماري هاي به و درمان
از آفات اين گياه ميتوان به سرخرطومي درخت به اشاره كرد كه معمولا در ميانههاي تابستان فعاليت مي كنند و لاروهاي آن با تغذيه خود به درختان به آسيب ميرسانند. البته لاروهاي حشرات ديگر نيز هستند كه با تغذيه خود از برگها و همچنين ميوه هاي جوان مي توانند به اين گياه آسيب وارد آورند. با مشاهده چنين مشكلاتي مي توان با استفاده از سموم آفت كش همانند آفت كشهاي تماسي ، فعاليت اين لاروها را كنترل و محدود كرد.
شته نيز گاهي مشكلاتي را ايجاد مي كند و اكثر بر روي نواحي جوان گياه همانند سرشاخه ها فعاليت مي كند. اگر تعداد شته ها زياد باشد مي تواند به دليل توليد ماده چسبناك عسلك موجب چسبناك شدن سطح برگها و ميوه هاي جوان شود. از سموم آفت كش نيز مي توان براي كنترل حشرات استفاده كرد. توجه كنيد كه سم آفت كش كارباريل يكي از سمومي است كه يم تواند به برگهاي درختان به آسيب شديد وارد كند بنابراين جهت مبارزه با آفات اين سم را انتخاب و استفاده نكنيد.
آفت و بيماري آتشك به و درمان : يكي از بيماريهاي خطرناك درختان به آتشك است كه علاوه بر به ، درختان سيب و بخصوص گلابي را مي تواند آلوده و از پاي درآورد. بيماري آتشك به دليل فعاليت نوعي باكتري با نام علمي Erwinia amylovora است . اين بيماري بر روي شاخه هاي جوان وسرشاخه ها، برگها و همچنين شكوفه ها مشاهده مي شود و اولين علائم را مي توان همزمان با ريزش گلبرگ شكوفه هاي درخت و بر روي نواحي ياد شده مشاهده كرد. نواحي آلوده تغيير رنگ مي دهند و پژمرده، چروكيده و خشك مي شوند.
اگر شرايط آب و هوايي منطقه شما مرطوب نيز باشد، در هنگام فعاليت يماري آتشك مي توانيد شاهد ترشح شيره از قسمتهاي بيمار نيز باشيد. سرعت پيشرفت اين بيماري با توجه به نوع رقم درخت (برخي انواع مقاوم تر و برخي حساس تر هستند) ، سن درخت، شرايط آب و هوايي و قدرت گياه مختلف متفاوت است اما به هر حال مي تواند بعد از مدتي تمامي گياه را از پاي دربياورد و از بين ببرد. متاسفانه اين بيماري درماني سريع و 100? ندارد مخصوصا به دليل اينكه عامل اين بيماري نوعي باكتري است، مصرف قارچكشها آنطور كه مورد نظر است، اثري بر روي كنترل و ريشه كن كردن اين بيماري نخواهند داشت. براي جلوگيري از شيوع اين بيماري اولا بايد ارقامي از گياه را انتخاب كرد كه به شكل ژنتيكي به اين بيماري مقاوم هستند و همچنين با انجام نگهداري خوب و مناسب از گياه ،درختاني قوي پرورش داد كه توان ايستادگي و مقاومت بيشتري در برابر اين بيماري داشته باشند .
بهتر است كه به محض مشاهده قسمتي از شاخه و ساقه درخت كه علائم آتشك را نشان مي دهد هر چه زودتر نسبت به قطع و حذف اين شاخه اقدام كرد از نظر كاربرد سموم اگر خطر شيوع اين بيماري در منطقه شما سابقه دارد بهتر است كه قبل از مشاهده علائم از سموم استفاده كرد زيرا سموم بعد از ظهور اين بيماري اثر بخشي كمي دارند. از جمله سمومي كه بدين منظور استفاده مي شود ميتوان به اين نمونه ها اشاره كرد: باكتري كشهايي همانند استرپتومايسين Streptomycin و يا Terramycin كه به نحوي نوعي آنتي بيوتيك گياهي به شمار مي روند(البته اين مواد را بهتر است زماني كه ميوه ها شكل گرفته اند و قابل مشاهده هستند مصرف نكنيم) ، ماده تريس-آلومينيم Aluminum tris كه نوعي باكتري كش محسوب مي شود اما بايد قبل و هنگام گلدهي مصرف شود، سموم قارچكش حاوي عنصر مس كه اگرچه قارچكش هستند اما به دليل داشتن عنصر مس بر روي باكتريها نيز اثر دارند و بيش از ساير موادي كه جهت مبارزه با اين بيماري معرفي مي شوند، در دسترس همگان هستند .
بهتر است كه از سموم حاوي عنصر مس هنگامي استفاده كرد كه درختان هنوز در ركود به سر مي برند و يا در مراحل اوليه بيدار شدن و فعاليت درخت باشد زيرا اين سموم مي توانند به برگها و ميوه هاي جوان آسيب برسانند با اين وجود اگر خطر از بين رفتن تمامي درخت به دليل اين بيماري وجود دارد ، استفاده از آن هنگام وجود گلها و ميوه هاي جوان اجتناب ناپذير است بخصوص اينكه گاهي براي كنترل مناسب اين بيماري مجبور خواهيم بود چندين بار از اين سم استفاده كنيم.
بيماري زنگ بيماري ديگر قارچي است كه اكثرا بر روي ميوه هاي گياه و گاهي برگهاي آن لكه هايي نارنجي رنگ ايجاد مي كنند براي مبارزه با اين بيماري نيز سموم را مي بايست قبل از فعالي شدن گياه و بيدار شدن جوانه ها استفاده كرد و از جمله سموم پيشنهادي براي مسئله مي توان به زيرام و تيرام اشاره كرد. پوسيدگي ريشه و طوقه درختان به نوعي بيماري قارچي كه توسط قارچ آرميلاريا Armillaria mellea ايجاد مي شود ريشه هاي درختان به را درگير مي كند و به تدريج آنها را از بين مي برد . در نتيجه شاهد پژمردگي شاخه هاي اين گياه و زوال تدريجي درخت خواهيم بود.
بيماري لكه برگي قارچي درختان به Quince fleck كه توسط Fabraea maculata ايجاد مي شود بخصوص در مناطقي كه رطوبت بالايي در طي فصل رشد دارند شيوع مييابد. در اين بيماري بر روي برگها لكه هايي تيره رنگ با مركزي سفيد رنگ و كوچك شكل ميگيرد . اين لكه ها به تدريج بزرگ مي شوند و به هم مي پيوندند ونواحي وسيعي را تشكيل مي دهند. ريزش برگها و از بين رفتن ميوه ها از جمله اثرات شيوع اين بيماري است. سموم حاوي عنصر مس از جمله سموم موثر بر روي كنترل اين بيماري است .
